بیمار دختر 14 ساله مورد تشخیص داده شده دیابت تیپ 1 که از 3 سال قبل تشخیص داده شده ، از دو روز پیش سر خود انسولین خود را قطع کرده . بدنبال آن به درد شکم ژنرالیزه و تهوع و استفراغ مکرر و تنگی نفس و بی حالی دچار شده است . به بیمارستان موسی ابن جعفر رفته با قند خون اولیه ۷۶۹ و ۱ لیتر سرم دریافت کرده و آزمایشات انجام داده و با پایین آمدن قند خون تا 236 با رضایت شخصی به اینجا آمده . بیمار از نظر سورس های عفونی مشکلی نداشته و تب هم نداشت .

دیابت تیپ 1 از 3 سال قبل که بدنبال یک اپیزود مشابه DKA تشخیص داده شده . در طی این سه سال سابقه 2 نوبت بستری دیگر به همین دلیل را داشته . قند های در خانه بالای 200 بوده همیشه .
واکسیناسیون نرمال
رشد و تکامل نرمال
زایمان ترم و سزارین بوده و بستری NICU نداشته

متفورمین 1000
انسولین لانتوس 36 واحد شبها
انسولین نوورپید یک واحد براساس برنامه غذایی

موردی نداشت

موردی نداشت

موردی نداشت

قند خون با گلوکومتر اورژانس اندازه گیری شده و 228 بود .
UA :
PH=5
SG=1020
GLU+++
KE+
CBC:
WBC 18.6
HB 14.4
PLT 334
ESR 25
dDIMER 152
BS 769
LDH 422
BUN 39
cr 1
Ca 9.5
p 6.8
Na 133
K 6.37
CRP 7
نوار قلب ولی نرمال بود
VBG :
PH 7.24
HCO3 8.5
PCO2 20.3

بیمار دختر 14 ساله مورد دیابت تیپ 1 از سه سال قبل با شکایت از تهوع و استفراغ و درد شکم ژنرالیزه بدنبال قطع انسولین از 2 روز پیش مراجعه کرده است .

گلوکومتری در اورژانس
N/S 10 ml/kg 1hr
بعد براساس وضعیت هیدراتاسیون ادامه مایعات
انسولین رگولار بعد یک تا دو ساعت مایع درمانی و پایش پتاسیم شروع شود
0.1 unit/kg/hr
هدف کاهش انسولین 50 تا 75 mg/dl در ساعت
گلوکز به 250 رسید محلول دکستروز سالین داده میشود تا از هیپوگلیسمی جلوگیری شود ، ولی انسولین ادامه میابد تا کتوز اصلاح شود
پتاسیم این بیمار چون بالای 5.5 بود همراه با انسولین پتاسیم تجویز نشد
پایش vs هر 30 دقیقه ، گلوکز هر 1 ساعت ، vbg و الکترولیت ها هر 2 تا 4 ساعت
چک دیورز و سطح هوشیاری
آزمایشات سم شناسی انجام شد و منفی بود